« »
 
[]« Ronchonus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 212c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RONCHONUS
RONCHONUS, Genus hastæ falcatæ et similis falcastro, aptæque ad arripiendum et detinendum, Italis Ronchione et Roncone. Chronicon Estense apud Muratorium tom. 15. col. 363 :
Revocavit ad se xxx. suos familiares armatos cum Ronchonis ; et ipse solus cum istis xxx. pedibus viriliter percussit contra inimicos.
Chronicon Tarvisinum apud eumdem Muratorium tom. 19. col. 759 :
Durante bello navali per duas horas, quibus balistæ propter pluvias operari non potuerunt ; sed in illarum loco succedebant spicula, lanceæ et Ronchoni.
Rursum occurrit in Statutis Placentiæ fol. 108. Instrumentum est inter bellica et rustica arma recensendum. Vide Runco.