« »
 
[]« 3 rondellus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 213b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RONDELLUS3
3. RONDELLUS, Musicis nostris Rondeau, Intercalaris cantilena. Johannes de Muris Musicus :
Notulæ rubeæ aliquando ponuntur in elegiis et Rondellis huc et illuc, ut ad invicem possint cum aliis perfectionibus computari.
Poetæ nostrates etiam Rondeau vocant Rythmum[] orbicularem, et Hispani Rondelet Circularem cantilenam. Rondelle vero vocitarunt Galli Parmulam, qua pedites utebantur : quam vocem nonnulli transtulerunt ad Scutulam gladii, vulgo la garde d'une épée. Instrumentum ann. 1309. apud Lobinellum tom. 2. Hist. Britan. col. 1639 :
Et aura ledit homme une espée à pointe dou lonc de ceste verge, qui ci est à present, à croez et à Rondelle davant la mein, à plom ront, etc.