ROTA 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 rota » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 220a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROTA02

2. ROTA, Lychnuchus, in formam rotæ a fornice pendens in ædibus sacris, quem alii Coronam vocant. Adamnanus de Locis SS. lib. 1. cap. 6 :

Cujus (Ecclesiæ) in superioribus grandis quædam ærea cum lampadibus Rota in funibus pendet.

Ita usurpat S. Bernardus lib. de Vita et moribus Clericorum cap. 11.

P. Carpentier, 1766.

◊ Charta Math. episc. Trec. ann. 1175 :

Rotam S. Bartholomei et consecratum cereum Paschæ in servitio ecclesiæ communiter expendent.

Alia ann. 1248. in Necrol. MS. eccl. Paris. :

Ordinavimus in honore omnipotentis Dei et felicissimæ Matris ejus in eodem loco statuere... duas Rotas ferreas, quarum Rotarum quælibet habebit centum cereos in festo Purificationis B. Virginis, qui illuminabunt ecclesiam.