ROTA 8, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 8 rota » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 220a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROTA08

8. ROTA, Rotta, Turba, manipulus, globus hominum, Germanis etiamnum,

ut et alias Gallis Rotte. Statuta Equitum Teutonic. art. 86. apud Raimundum Duellium tom. 2. Miscell. pag. 62 :

Audito clamore præconis ascendent equos in hospitio.... statimque præcedet frater spatium in Rota, faciet servos suos præcedere, vel acie acceptus accepta Rota faciet servos suos præcedere, ut arma sua custodire valeat, et locum quo cœperit in Rota servare..... Quando frater exit de hospitio, si viderit locum sibi cum suis servis sufficientem in Rota vacuum et apertum potest intrare.

Vossius lib. 2. de Vitiis serm. cap. 17. bis habet Rotta hac notione ex Willelmo Brittone, pro quo Cangius legit Rupta. Vide in Rumpere.

P. Carpentier, 1766.

◊ Nostris Rotte. Vide Routa in Rumpere. Libert. Montisfer. ann. 1291. in Reg. 181. Chartoph. reg. ch. 154 :

Item dominus, bajulus et cæteri præfati non debent..... introducere infra villam Montisferandi ostalienam, nec Rotas, nec gentes extraneas.