« Rubinus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 229a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUBINUS
RUBINUS, Robinus, Carbunculus, ἄνθραξ, Gallis
Rubis, Italis Robino.
Dedit etiam decem et septem anulos auri..... unum cum Carbunculo, qui vulgo dicitur Rubi, in Gestis Gaufredi Lodun. Episcopi apud Mabillon. tom. 3. Analect. pag. 390. Chronicon Moguntin. :
16. Annuli Pontificales boni et magni, de Robino unus,... de smaragdo unus.Occurrit apud B. Odoricum de Forojulii in Peregrinat. cap. 3. num. 13. Robinus, tom. 1. Rerum Mogunt. pag. 94. 95. tom. 2. pag. 103. in Annalibus Mediolan. apud Murator. tom. 16. col. 807. etc. Rubinus, tom. 1. earumdem Rer. Mogunt. pag. 97. apud Miræum tom. 1. pag. 405. col. 2. Rymer. tom. 7. pag. 567. col. 1. Hist. Dalphin. tom. 2. pag. 568. col. 2. etc.
P. , 1766.
◊ Testam. Joan. Fabri episc.
Carnot. ann. 1390 : Annulum meum pontificalem cum lapide saphiro..... do et lego monasterio S. Vedasti,.... una cum annulo Rubino sive balay, qui reperietur inter alios annulos meos.
Rubetus, Eadem notione. Sugerius lib. de Administratione sua cap. 31 :
Multiplicem copiam jacinctorum, Rubetorum, saphirorum, smaragdinum, etc.Adde cap. 32 :
Quatuor baculos, continentes centum et sex annulos cum Rubetis et balesiis pretii ducentarum et quadraginta trium librarum, apud Rymerum tom. 1. pag. 878. col. 2.
◊ Salmasius contendit Rubinum esse Hyacinthum
veterum, ex eorum genere quos Græci ῥηδηνοὺς vocant,
unde a Nostris Rubinos dictos ejusmodi lapillos putat.