« »
 
[]« Rubricondus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 230c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUBRICONDUS
RUBRICONDUS, pro Rubicundus, ruber. Chronicon. Angl. Thomæ Otterbourne pag. 5 :
Margaritas continentes omnimodi coloris, utpote Rubricondas, iacinctinas, purpureas, præssinias, sed maxime candidas.
[]