« Rumigare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 236b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUMIGARERUMIGARE, Ruminare, Gall. Ruminer. Papias :
Ruma, gula, unde Rumigare.Apuleius lib. 4. Metamorph. :
Tunc ventri tam profundo serviens, jam ferme tertium qualum Rumigabam.Licet ἀναλογιᾳ nitatur, ut et Ruminare, eo nollet uti Vossius, ut ipse ait lib. 4. de Vitiis serm. cap. 22.

