« »
 
[]« 1 rumor » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 236c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUMOR1
1. RUMOR, pro Rheuma, Fluxio, ut videtur viris doctis. Vita B. Godehardi Episc. tom. 1. Maii pag. 515. num. 43 :
Vere scias quia in eadem veste Rumorem invenies. His dictis puer exivit ; et in ipso momento intolerabile eum frigus invasit ; et hora eadem ægrotans, lecto procubuit.
Forte legendum est humorem, ut suspicatur Mabillonius sæc. 6. Benedict. part. 1. pag. 419.