« »
 
[]« 3 rumor » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 236c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUMOR3
3. RUMOR, Turba, tumultus, jurgium, Gall. Bruit, tumulte, trouble. Chronicon Parmense apud Muratorium tom. 9. col. 847 :
Omnes tam banniti quam confinati de dicta parte Episcopi, cum ghirlandis in capitibus redierunt Parmam, sani et salvi et absque aliquo Rumore.
Ibidem col. 851 :
Concurrerunt cum armis et equis ad plateam... in quo Rumore duo ex domo Confaloniorum dictæ civitatis, qui fuerant ex incœptoribus dicti Rumoris.... fuerunt mortui, et multi banniti et confinati.