« »
 
[]« 2 ruscare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 243b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUSCARE2
2. RUSCARE, Ruscam seu corticem avellere. Inquisit. ann. 1268. ex sched. Pr. de Mazaugues :
Requisitus qualiter vidit possideri dictum territorium pro domino Barallo, dixit quod homines Castillonis Ruscabant in dicto territorio et leignarabant.
Infra :
Semper vidit quod planesium fuit Tharasconis Ruscando ibi et pascendo animalia sua.
Vide Rusquejare.