« 2 rutta » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 245c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUTTA3
2. RUTTA, Via, semita vicinalis. Stat. Casalis sæc. xiv. inter Monum. Hist.
Patr. Taur. tom. II. col. 1072 :
De viis seu Ruttis vicinalibus per vicinos inglarandis. - Item statutum et ordinatum est quod si fuerit aliqua Rutta, vel via vicinalis in burgo Cassalis propter quam aliquis vicinorum noluerit quod inglaretur vel soletur vel fiat cuniculum propter aquas discurrendas, et si major pars vicinorum Rutte vel vie fuerit in concordia aptandi.... rector communis Cassallis teneatur et debeat compellere quemlibet dictorum Rutte ad solvendum.- Hinc liquet qua ratione pariter intelligi debet vox Ruta in loco Stat. Vercell. supra allato. Vide Ruta, n. 1. Fr.