« Saccomanare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 252a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SACCOMANARE
SACCOMANARE, Saccomannare, Italis est Depopulari, vastare, diripere, Gall.
Saccager. Vide Saccagere. Chron. Andr. Danduli apud Murator. tom. 12.
col. 481 :
Volebant et jam incœperant Saccomanare civitatem.Occurrit rursum ibid. col. 445. Chron. Petri Azarii ad ann. 1351. apud eumd. Murator. tom. 16. col. 328 :
Una nocte pernoctaverunt, multas pulchras domos et palatia cum ædificiis Saccomannando et comburendo.Adde col. 353. Hinc