« »
 
[]« Sacricolus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 261b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SACRICOLUS
SACRICOLUS, adject. Sanctus, quod sacricolam deceat. Vita S. Arnulphi Episc. Metens. sæc. 2. Benedict. pag. 151 :
Incipit.... vox consona populi ut sibi Arnulfus pontifex detur instare : quia et Principi acceptissimus haberetur, et Sacricolis actibus pollere nosceretur.