« Sagrariæ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 272b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAGRARIAE
SAGRARIÆ, Decimæ, primitiæ, oblationes eo nomine intelligi videntur in Charta ann. 1116.
Append. Marcæ Hispan. col. 1244 :
In quo die consecrationis dedit jamdictus præsul præfatæ ecclesiæ decimas, primitias et oblationes fidelium tam vivorum quam etiam defunctorum, et insuper ex omni parte cimiterium habens triginta legitimos passus. Et confirmavit illud donum quod quondam Bernardus Comes Bisuldunensis fecit ipsi ecclesiæ..... cum ipsas Sagrarias, et cum ipso cimiterio, etc.Ab Hispan. Sagrado, quod Deo sacrum sonat. Ejusdem originis
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sagrarius, Locus sacer, in Charta ann. 983. inter Probat. tom. 2. novæ Hist. Occitan. col.
137 : Sic dono ipsa terra ad ipso Sagrario, et est ipsa terra in territorio Narbonense.