« »
 
[]« 1 sagus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 273a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAGUS1
1. SAGUS, adject. Magicus. Poema de Nomine Jesu in Append. Operum S. Paulini pag. 25 :
Redeuntque sursum ab inferis
Cantata diro carmine, et bustis sono
Devota Sago corpora
Vim colligantis perfidam excutiunt luis.
Pro præsagus, occurrit apud Statium Achill. 1. 58. et Prudentium Apoth. v. 298.