« 1 sagus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 273a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAGUS1
1. SAGUS, adject. Magicus. Poema de Nomine Jesu in Append. Operum S. Paulini pag. 25 :
Pro præsagus, occurrit apud Statium Achill. 1. 58. et Prudentium Apoth. v. 298.Redeuntque sursum ab inferisCantata diro carmine, et bustis sonoDevota Sago corporaVim colligantis perfidam excutiunt luis.