« »
 
[]« Saguta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 273b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAGUTA
SAGUTA, rusticis dicitur novissima pars surculi in sarmento, vel quia longius a matre, ex qua prosiluit, processit, vel quia a culminis tenuitate cœli teli speciem præferat. Summitates vitium et fruticum etiam flagella dicuntur, quia flatu agitentur. Hæc Ugutio. Vide Sagitta 6.