« Saguta » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 273b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAGUTA
SAGUTA, rusticis dicitur novissima pars surculi in sarmento, vel quia longius a matre, ex
qua prosiluit, processit, vel quia a culminis tenuitate cœli teli speciem præferat. Summitates vitium et fruticum
etiam flagella dicuntur, quia flatu agitentur. Hæc Ugutio. Vide Sagitta 6.