« Salicatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 282b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALICATUSSALICATUS, Saburratus, Gallice Lesté, ab Ital. Salicato, silex, Gall.
Caillou. Ordo ad benedicendum oleum infirmorum, etc. ex MSS. Pontificalibus ann.
600. vel 500. apud Marten. de Antiq. Eccl. Discipl. pag. 244 :
In secundo(ordine)duo subsequenter(f. subsequuntur)ceroferarii, qui velut cælestem proferentes splendorem sanctam demonstrant Ecclesiam supra firmam petram stabilitam, sicut archam Noe in diluvio Salicatam, etc.

