« 1 salutatio » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 294c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALUTATIO1
1. SALUTATIO. Capitulare Aitonis Episc. Basil. cap. 3 :
Ut ad Salutationes sacerdotales congruæ responsiones discantur, ubi non solum Clerici et Deo dicatæ Sacerdoti responsionem offerant, sed omnis plebs devota consona voce respondere debet.Concilium Wormatiense ann. 868. cap. 69 :
Lectores populum non Salutent.In Synodo Ticinensi ann. 850. cap. 12. vetantur Pœnitentes publice vacare Salutationibus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Dubium
nemini est hac voce significari verba,
Dominus vobiscum, quibus
Sacerdos in sacris Liturgiis populum salutat. Idem apertius docet Ceremoniale MS. B. M.
Deauratæ Tolos. ubi de Missa Sabbati Quatuor temporum, cujus prima oratio absque
Dominus vobiscum dici solet : Primo dicitur officium. Ibidem ubi de die Parasceves :(i. e. Introitus)ut moris est, et Kyrie eleison , deinde dicitur oratio sine salutatione ; et post dicitur lectio prima per puerum
Post tractum dicitur oratio, scilicet Deus a quo et Judas, quæ absolute dicitur et sine Salutatione et cum Flectamus.Consule Rerum Liturgic. Scriptores.