« »
 
[]« Salvicina prata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 293a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALVICINA
SALVICINA Prata, Salinaria, ni fallor, Gall. Marais Salans : unde Salaricia legendum puto. Vide Salaricia terra. Diploma Willelmi Ducis Aquit. ann. 1026. inter Instr. tom. 2. novæ Gall. Christ. col. 268 :
Concedo... alteram (villam) quæ vocatur Solaco... cum marisco, et cum montaneis, cum pineta, cum piscatione, cum cuncta prata Salvicina capiente.