« Salvinca » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 293b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALVINCA
SALVINCA, ut Saliunca, quomodo etiam forte legendum est. Gesta Tancredi apud Marten.
tom. 3. Anecdot. col. 162 :
In spem vivendi currunt ad opes, moriendiLethiferos gustus, ut sunt Salvinca, cicuta,Elleborum, lapan, lolium, zizania mandant.