1. SANCTA, indeclinabile, τὰ ἅγια Græcis, Hostia sancta, sacra, quæ in Missa offertur. Ordo Romanus :

Et tunc duo Acolyti tenentes capsas cum Sancta apertas, et subdiaconus sequens cum ipsis tenens manum suam in ore capsæ, ostendit Sancta Pontifici, vel Diacono qui præcesserit. Tunc inclinato capite Pontifex, vel Diaconus salutat Sancta, et contemplatur, ut si fuerit superabundans, præcipiat ut ponatur in conditorio.

Alibi :

Cum dixerit, Pax Domini sit semper vobiscum, mittit in calicem de Sancta.

Infra :

Qui dum communicaverit de ipsa Sancta, quam momorderat, ponit inter manus Archidiaconi in calicem, etc.

Alio loco :

Tunc Pontifex rumpit oblatam ex latere dextro, et de ipsa Sancta quam ruperat, particulam super altare derelinquit.

Ordo Romanus I. apud Mabillon. pag. 23 :

Pontifex ante altare dicit,

Oremus, Præceptis salutaribus moniti. Pater noster ; sequitur, Libera nos quæsumus Domine.

Cum dixerint Amen, sumit de Sancta, et ponit in calicem, nihil dicens : et communicant omnes cum silentio, et expleta sunt universa.

Vide Commentar. Mabillon. in Ord. Rom. pag. 36. etc. Concilium Laodicenum can. 14 :

Περὶ τοῦ μὴ τὰ ἅγια εἰς λόγον εὐλογιῶν ϰατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα εἰς ἑτέρας παροιϰίας διαπέμπεσθαι.