« Sanctus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 301a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANCTUS
SANCTUS, ut Sanctuarius. Vide in hac voce.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sanctus Omerus, a Gall. Saint Omer, pro Sanctus Audomarus, in Charta Edwardi III. Regis
Angl. ann. 1333. apud Rymer. tom. 4. pag. 557.les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sancti. Expositio brevis antiquit. Liturg. Gall. apud Marten. tom. 5. Anecdot. col. 100 :
Et pro hac causa in Quadragesima pro humiliatione non uteturUbi breves orationes illas intelligit Martenius quæ a verbo Sanctus incipiebant, quales cantabantur ante Prophetiam, ante et post Evangelium.(Stola Diaconus)sicut nec Alleluia in nostra Ecclesia Sanctus vel Prophetia, hymnum trium puerorum, vel canticum maris rubri illis diebus decantantur.... Alleluia vel Sancti tacentur ergo in pœnitentia.