SANDALIS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Sandalis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 301c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANDALIS

SANDALIS, Sandalum, Plinio lib. 18. cap. 7. Genus farris, quod Galli Brance, vocabant. Charta Rogerii Regis Siciliæ ann. 1137. apud Ughellum tom. 7. pag. 564 :

Ut deinceps nec Salernitani nec eorum homines pro modiatico aliquid persolvant, sed semper ab hac conditione liberi et absoluti permaneant, plateaticum etiam, Sandalium, et lenticum, quæ veniunt de Calabria, Sicilia, et Lucania, similiter eis condonamus.

Vide alia notione in Sandalia 1.

◊ Σανδαλίς, ut etiam hoc obiter moneam, quod Meursium vox hæc fugerit, navigii species fuisse dicitur in Chronico Alexandrino pag. 902. quod σανδάλιον appellatur in Nicetæ Codice Barbaro Græco pag. 142. et 411. edit. 1593. Vide in Sandalia 2. et Glossar. med. Græcit. col. 1331.