« »
 
[]« Saninus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 304a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANINUS
SANINUS, pro Samitus, ni fallor, in Meisterlini Hist. Rer. Noriberg. apud Ludewig. tom. 8. Reliq. MSS. pag. 28 :
Imperatrix vero..... etiam adornata pallio maderino, quod purpura Sanina coopertum erat,...... in chorum procedit.
Vide Satinus.