« »
 
[]« Sannum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 304b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANNUM
SANNUM, Jus cognoscendi de Sannis, mulctamque pro iis imponendi et percipiendi. Chartular. Prioratus S. Florentini ex Tabul. S. Germani Autiss. :
Qui (Waldricus) convictus omnium judicio dereliquit in eorum præsentia omnes torturas et consuetudines quas per suam vim immiserat superius memoratæ potestati, ac tenere injuste judicatus est juste, hoc est, Sannum, placitum, justitiam........ et quidquid culparum dici aut æstimari potest.
Nisi leg. sit Bannum.