« »
 
[]« Santensis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 304b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANTENSIS
SANTENSIS, Ecclesiæ ædilis, seu bonorum ejusdem administrator. Acta S. Joli tom. 2. Junii pag. 252 :
Commissarius et architector, defensor, consiliarii et massarii seu Santenses dictæ ecclesiæ.... judicaverunt dictam ecclesiam fore et esse fabricandam, mutandam et instruendam.
Vide Massarius.
P. Carpentier, 1766.
Ital. Santese, Hisp. Santero.