« »
 
[]« Saorra » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 304c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAORRA
SAORRA, Saorris, vox maritima, Saburra, glarea, vulgo Saorre, aliis Lest, Ital. Saorna. Statuta Massil. lib. 4. cap. 6 :
Gardiani earumdem navium jurent ad sancta Dei Evangelia, et teneantur jurare ne lapides, vel Saorram, vel alia aliqua rumenta projiciant, vel projici faciant, vel permittant projici, vel cadere in portu Massiliæ... Si vero in bucca portus Massiliæ... aliquid ejiceretur de Saorra, vel rumentis seu lapidibus, etc.
Statuta Arelat. MSS. art. 185 :
De Saorrinibus : Quicunque Saorrim projicerit in gradibus... in x. lib. puniatur.