1. SAPERE, Scire, unde nostris Savoir, Capitul. Caroli M. ann. 769. cap. 15 :

Sacerdotes qui rite non Sapiunt adimplere ministerium suum, etc.

Adde Capitul. lib. 7. cap. 100. al. 137. Capitula Caroli C. tit. 10 :

Volumus ut vos Sapiatis, quid noster adventus hic fuerit.

Tit. 14 :

Ego ill. adsalituram, illud malum quod Scach vocant, vel tesceiam non faciam, nec ut alius faciat consentiam : et si Sapuero qui hoc faciat, non celabo.

Adde tit. 16. § 3. tit. 53. § 3. Hincmarus de visione Bernoldi Presbyteri :

Et uni homini meo commendavi aurum et argentum meum, quod nemo alius Sapuit nisi ego et ille.

Adde eumdem Opusc. 34. initio. Panegyricus Berengarii Imper. :

..... prohibere minas Widonis iniquas

Sitne pium, Sapitis, dudum qui funera campo

Experti, etc.

Adalbero Laudunensis in Carmine ad Robertum Regem :

Alphabetum Sapiat digito tantum numerare.

Charta Alphonsi I. Regis Aragonum apud Blancam pag. 765 :

Scripsit tibi ista mea curta de Logroneo ; et sapias quod vidi rancurantem de illo Episcopo de Zaragoza, etc.

Charta ann. 1422. apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 990 :

Sapin totz qui las presentes lettres verran et audirant que, etc.

Vulgo, Sachent tous, etc. Sepaes, pro Sachiez, in alia ann. 1476. ibid. col. 1357.