« »
 
[]« Sartago » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 313b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SARTAGO
SARTAGO, Locus in quo sal conficitur. salina, idem quod Patella, in re salinaria, de qua voce supra egimus. Wiguleius Hondius in Episcopis Frisingensibus ex vetere Charta :
Insuper tradidit ei omne jus quod habuit in loco Hall dicto cum Sartaginibus.
Charta Arnulfi Imper. ann. 898. ibid. pag. 128 :
Hoc est sal, quod ab hac die deinceps, vel a Sartaginibus, aut locis Sartaginibus, vel de [] areis ejusdem jam dictæ Ecclesiæ redimatur, etc.
Alia Chunradi Imper. ann. 1029. pag. 143 :
Cum.... salinis et Sartaginibus, et locis sartaginum, etc.
Adde pag. 141. 147. 151. tom. 2. pag. 533. 549. 557. Charta ann. 1145. apud Ludewig. tom. 4. Reliq. MSS. pag. 205 :
Ottaker Marchio una cum filio suo Luipoldo Sartaginem salis quam hæreditario jure possidebat ad paroricum Halle dedit. Reditus salis ad tertiam dimidiam Sartaginem,
in Hist. Novientens, Mon. apud Marten. tom. 3. Anecd. col. 1135.