« »
 
[]« Scabidus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 322a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCABIDUS
SCABIDUS, Qui scabie laborat. Charta Emehardi Episc. Herbipol. ann. 1097. apud Schannat. Vindem. Litter. pag. 178 :
Agiliter exeat, pauperes quosque et debiles Scabidos, et famidos, turgidos et thabidos quærat et colligat.
Scabidæ palpebræ,
apud Marcell. Empir. cap. 8. Utitur præterea Tertull. lib. de Anima cap. 38. Gloss. Lat. Gall. Sangerm. : Scabidus, Roingneux, teigneux, racheux.
P. Carpentier, 1766.
Hinc Scabieuse dicta plantæ species scabiei curandæ idonea, quæ Escabieuse dicitur, in Lit. remiss. ann. 1447. ex Reg. 178. Chartoph. reg. ch. 257 :
Aussi lui voult faire boire de l'eaue d'Escabieuse.