![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/S/331c.jpg)
« Scamnocancellus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 331c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCAMNOCANCELLUSSCAMNOCANCELLUS. Repertæ nuper, anno scilicet 1670. Smyrnæ veteres aliquot inscriptiones, in
quarum una vox hæc reperitur. Exstat illa in ædibus cujusdam Turci :
ΗΡΗΝΟΠΟΙΩΣ ΠΡΣΚΕ ΠΑΤΗΡ ΤΟϒΣ ΤΕΜΑΤΟΣ ϒΙΩ ΣΕΙΑΚΩ ΚΕ ΑϒΤΟϒ ΠΡΣ ϒΠΕΡ ΕϒΧΗΣ ΕΑϒΤΟϒ ΚΕ ΤΗΣ ΣϒΜΒΙΟϒ ΜΟϒ ΚΕ ΤΟϒ ΓΝΙΣΙΟϒ ΜΟϒ ΤΕΚΝΟϒ ΕΠΟΙΗΣΑ ΤΗΝ ΣΤΟ ΣΙΝ ΤΟϒ ΕΙΣΟ ΤΙΧΟϒ ΣϒΝ ΤΟΙΣ ΣΚΑΜΝΟΚΑΝΚΕΛϒΣ ΚΑΛΛΠΕΡ-ΓΙΣΑΣ Ν.
![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/S/332a.jpg)
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Quæ
facilius certiusque in hac inscriptione mendose descripta restitui possunt, sic emendo :
ϒΠΕΡ ΕϒΧΗΣ ΕΑϒΤΟϒ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣϒΜΒΙΟϒ ΜΟϒ ΚΑΙ ΤΟϒ ΓΝΗΣΙΟϒ ΜΟϒ ΤΕΚΝΟϒ ΕΠΟΙΗΣΑ ΤΗΝ ΣΤΡΩΣΙΝ ΤΟϒ ΕΙΣΟΤΙΚΟϒ ΣϒΝ ΤΟΙΣ ΣΚΑΜΝΟΚΑΓΚΕΛΛΟΙΣ ΚΑΛ-ΛΙΕΡΓΗΣΑΣ.Hæc vero sic interpretor :
Pro voto meo et uxoris meæ et genuini filii mei, feci pavimentum interioris partis cum Scamnocancellis bene operans.Clathri cum scamnis seu sedilibus significari videntur.
