« »
 
[]« 4 scamnum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 332a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCAMNUM4
4. SCAMNUM, in quo merces suas exponunt mercatores, vel carnes suas carnifices. Charta Arcembaldi Domini Borboniensis pro libertatib. Villæ franchæ ann. 1217 :
Carnifex qui habet Scamnum 12. denarios (solvat,) si non habet Scamnum, 16. den.
Charta ann. 1309. tom. 1. Hist. Dalph. pag. 91. col. 1 :
Item in duobus Scamnis quæ tenebat Guillelmus Chalamarii et Petrus ejus filius. Item in uno alio quod tenebat Alexia de Mura. Item in aliis duobus Scamnis,..... quæ Scamna valebant et conducebantur cum dictis quinque solidis in summa xlviii. sol. iii. d. bonæ monetæ census.
Vide Bancus pag. 545. col. 2.
P. Carpentier, 1766.
Interdum et Tributum, quod ab iis ob scamnum persolvitur, ut in Charta ann. 1007. ex Bibl. reg. cot. 17 :
Quod injuste et malo ordine, eo quod non essent legitimi eredes, retinerent in dominio præfatæ villæ S. Georgii Scamnum unum de salinis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Scampnum, Eadem notione, in Charta Hermanni de Reichenbach apud Ludewig. tom. 6. Reliq. MSS. pag. 470 :
Item Wilhelmi et Heynrici octo Scampna calciorum[] in Swydnicz, quorum quodlibet unum fertonem dare tenetur.
P. Carpentier, 1766.
Scampnum Osculari, Ejectus ab officio id præstare tenebatur, ex Charta Phil. comit. Fland. pro libert. castel. Brug. in Cam. Comput. Insul. :
Falcificatus (scabinus) det decem libras comiti et castellano, et Scampnum osculando retro exeat, et numquam ad scabinatum accedat.