« Scancio » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 332b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCANCIO
SCANCIO, a Cyathis, a poculis, Pincerna ; a Germanico, Scenken, vinum fundere,
Schincker, pocillator, Gall. Eschançon. Papias :
Pincerna, scantio.Vide Graffii Thesaur. Ling. Franc. tom. 6. col. 517. radice Scanc. Lex Salica tit. 11. § 5 :
Si quis... furaverit aut vendiderit vel.... Molinarium, aut Carpentarium, sive Venatorem, sive Scancionem, etc.Ita præferre quosdam codices monet Lindenbrogius pag. 1325. Robertus Scantio serviens domini Regis, in Charta ann. 1247. inter Instr. tom. 6. Gall. Christ. col. 156.
Bartholomæus Caprarii civis Lugdunensis Scancio Domini Regis,in Charta ann. 1320.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Scancius, Eodem intellectu, in Charta ann. 1260. tom. 3. Hist. Harcur. pag. 103 :
Odo Archiepiscopus Rothomagensis Pintervillanum vicum a Petro de Mellento Francorum Regis Scancio et Ligardi ejus uxore numeratis tribus millibus et ducentis libris Turon. Ecclesiæ suæ comparat.
Scancionarius, Eadem notione, in Ordinatione Hospitii Regis S. Ludovici ann. 1261. a nobis edita
in Notis ad Joinvillam pag. 109. ubi sub titulo Scancionariæ, Gall.
Eschançonerie, comprehenduntur Scancionarii, Clerici in Scancionaria,
Madelinarii, Summularii Scancionariæ, Barillarii, Boutarii, Quadrigarii boutorum,
Potarii, etc. De quibus sigillatim suis locis agimus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Est etiam
Scancionaria, Locus ubi potus servatur, vel unde distribuitur. Comput. ann. 1202.
apud D. Brussel tom. 2. de Usu feud. pag. clxxxii : Pro Scantionaria facienda xv. l.
Scancia, Idem quod Scancionaria, cui qui præerat apud Wisigothos, Comes
Scanciarum dictus. Vide in Comes.
Scançaria, in Charta Lusitanica, apud Brandaonem in Monarch. Lusitan. tom. 5. pag. 304 :
Hæc est recepta de prata, quæ est in Scançaria D. Dionysii(Regis Portugalliæ ann. 1316.)
Scançanus, vel Scançarius major, ejusdem Regis ibidem.