SCAPHA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Scapha » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 335a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCAPHA

SCAPHA, et Scaphula, Mensuræ aridorum species : eadem quæ Scapilus.

Scapha siliginis, bladi

, in Metropoli Salisburgensi tom. 1. pag. 206. tom. 2. pag. 292. 293. tom. 3. pag. 334. Charta Friderici Ducis Austriæ ann. 1241. apud Hansiz. tom. 1. Germ. sacræ pag. 380 :

Item decima in Lynz lx. Scaphas.

Scaphula. Leges Portoriæ Ludovici IV. Imp. ann. 904. apud Aventinum lib. 4. Annalium Bojorum, et Goldastum tom. 1. Constit. Imperial. pag. 210 :

Navis, quæ ab Occidentali regno venit,..... semidrachmam, hoc est, unum scutatum pendat : si infra Lintzium tendit, semimodios tres, hoc est, tres Scaphulas salis solvat.

Infra :

Carri clitellarii, qui Anassum transeunt, Scaphulam præbent.

Vide Graffii Thesaur. loco mox laudato voce Scefil.

Scaffia, Metropolis Salisburg. tom. 3. pag. 40 :

Ut singulis annis nobis viventibus una dierum, quam ad hoc eligerimus, sex Scaffia Landawensium mensuræ, sive frumenti, sive alterius annonæ..... distribuere pauperibus non omittant.

Scaffa tritici, avenæ, ibidem pag. 416. Vide in Scapula.

L. Henschel, 1840–1850.

Scapa Vini in Notit. circa ann. 1360. apud Guden. in cod. diplom. tom. 3. pag. 833. nisi legendum sit Scala.