« »
 
[]« Scaqua » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 336b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCAQUA
SCAQUA, Mensuræ species apud Occitanos. Sententia arbitralis ann. 1292. inter Abbat. et Consul. Gimont. :
Dixerunt et pronuntiaverunt quod perticus cum quo mensurantur arpenta terræ et vineæ et alii honores habeat in perpetuum et habere debeat decem palmos bonos et largos de longo ut hactenus habere consuevit, et arpentum computetur de centum duabus libris et octo Scaquis, et conquada terræ computetur de septuaginta quatuor libris et decem Scaquis ad perticum superius memoratum.
Occitani Escach vulgo vocant reliquum frumenti quod mensuram excedit, unde Scaqua accersenda videtur. Vide in voce Libra pag. 95. col. 2.