« »
 
[]« 2 scario » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 339c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCARIO2
2. SCARIO, Ordei species, Gall. Escourgeon, quo cerevisia conficitur. Charta ann. 1303. ex Tabul. Corbeiensi :
Super receptione et custodia vechiarum et Scarionis, custodire competenter, et etiam quamdiu placeret portionariis debet.
P. Carpentier, 1766.
F. pro Scorio ; nam alias nostris Scorion et Scourion, eadem notione. Lit. remiss. ann. 1382. in Reg. 121. Chartoph. reg. ch. 236 :
Une piece de terre.... semée de nouviau d'un grain, appellé Scorion, etc. Dix journeaux chargiés de Scourion,
in Reg. 13. Corb. sign. Habacuc ad ann. 1513. fol. 184. v°. Vide supra Escorio.