« »
 
[]« 1 scaritus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 339c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCARITUS1
1. SCARITUS, In Scaras conscriptus, et distributus, idem qui Scario. Chronicon Fredegarii cap. 37 :
Unde placitum inter hos duos Reges, ut Francorum judicio finiretur, in Saloissa castro instituunt. Ibique Theudericus cum Scaritis tantum decem millibus accessit, Theudebertus vero cum magno exercitu Austrasiorum, inibi prælium volens committendum, adgreditur.
Idem Continuat. ann. 768 :
Rex Pipinus in quatuor partes Comites suos Scaritos, et leudos suos ad persequendum Waifarium transmisit.
Synodus Ticinensis ann. 855 :
Cum ad nostrum quislibet nostrorum fidelium properat obsequium, tam eundo quam redeundo gradiatur pacifice, et ni generalis utilitas (deest forte requirat) cum Scaritis veniat.
Capitula Caroli Calvi tit. 43. cap. 17 :
Adalardus Comes Palatii remaneat cum eo cum sigillo : et si ipse pro aliqua necessitate defuerit, Gerardus, sive Fredricus, vel [] unus eorum, qui cum eo Scariti sunt, causas teneat.
© École des chartes.