SCENA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Scena » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 345a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCENA

SCENA, Σϰηνή, Porticus. Papias : Scena, est camera, quæ obumbrat locum in theatro. Item arborum in se cohærentium quasi concamerata densatio. Vide Cassiod. lib. 4. Var. Epist. ult. S. Rembertus in Vita S. Anscharii sæc. 4. Bened. part. 2. pag. 91 :

Quadam namque vice ipse in quodam sedebat placito, Scena in campo ad colloquium parata, etc.

Infra :

Etiam folia ramorum de umbraculo ibi facto super ipsos decidentia, etc.

Gerardus Presbyter in Vita S. Udalrici Episc. August. cap. 2 :

Recessit ab eo, et in Scena, quæ ante cubiculum ejus est sita, consedit, etc.

Idem cap. 4 :

Expleta autem Missa, clerum iterum congregatum in Scena juxta eandem Ecclesiam sitam, solennissimis vestibus indutum antecessit, etc.

Vide Scava.