« »
 
[]« Sceurum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 346b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCEURUM
SCEURUM, ex Germanico Schewre, vel Scheur, Horreum, granarium, penaria cella, reconditorium. Vide Graff. Thes. Ling. Franc. tom. 6. col. 536. voce Scur. Ingulfus in Hist. pag. 862 :
Cœpit largiente domino bonis omnibus abundare, ut tam in thesauris ac Sceuris postmodum duplicia redderentur.
Quædam editiones habent scauris. Anastasius in Sergio PP. pag. 60. de Actis Concilii :
Missis in locellum, quod Scebrum chartale vocitatur.
Alii codd. :
Hæc itaque missa in locello, quod Scheuro carnali vocitatur.
Alii, Scebro carnali, pro Scebro cartali, i. Cartophylacio. Vide Gloss. med. Græcit. v. Σϰεϐρίον, col. 1384. et Combefisium ad S. Maximum tom. 1. pag. 699. et supra Sceuochartalis.