« »
 
[]« Schitono » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 349a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCHITONO
SCHITONO, Slavis, Armiger seu
Scutarius Regis
, in veteribus Chartis Dalmaticis apud Joann. Lucium in Hist. Dalmat. pag. 96. 99. 100. qui in aliis Crescimiri Regis Croatiæ et Dalmat. ann. 1067.
Scutobajulus
dicitur, apud eumdem pag. 77. Idem igitur qui Longobardis Schilpor, quæ vox Armigerum perinde sonat, ut auctor est Paulus Warnefridus lib. 2. de Gestis Longobard. cap. 28. unde constat utramque ejusdem esse orignis, nempe Saxonicæ. Nam scild, scutum sonat, scildenave, scuti minister, Scilpor, scuti puer : Por quippe Longobardis, est puer, famulus. Vide Gryphiandrum de Weichbildis Saxonicis cap. 67. Graff. Thes. Ling. Franc. tom. 6. col. 489.