« »
 
[]« Schultare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 353b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCHULTARE
SCHULTARE, Proferre, pronuntiare, ut videtur, ab Italico Scultare, ut et Scolpire, eadem notione. Placit. ann. 902. apud Murator. tom. 5. Antiq. Ital. med. ævi col. 309 :
Sic ipse Adalbertus archidiaconus judicavi te wadia dare...... ipse Ghisperto presbiter idem Vivenci archipresbitero et vicedomino jurandi ad Evangelia justa lege.... Et ipse Viventius wadia paratus esset sagramentum ipsum ab eo Schultandum posuerunt inter se fideliter.