1. SCINDA, Scinta, Ager proscissus. Capitula Ludovici Pii ann. 829. cap. 12. apud Baluzium tom. 1. col. 666. cap. 10. Pertz. pag. 351. cap. 9. :

De illo, qui agros dominicos, id est, ad fiscum pertinentes, propterea neglexerit excolere, ut nonas exinde non persolvat, et alienas terras ad excolendum propter hoc accepit, etc.

Quo loco Amerbachius et Heroldus pag. 329. habent Scindas, vel alienos Scintas, ubi Goldastus terras censuales, a colonis conductas, pro censu annuo quasi censitas interpretatur. Sed si vera est lectio, videntur Scindæ fuisse agri proscissi, seu quod Leges Wisigoth. lib. 10. tit. 1. § 9. quod ad culturam scissum est, vocant. Acta Monasterii Murensis :

In prima scissura et seminatione arant.

Varro lib. 1. de re rust. cap. 29 :

Terram cum primum arant, proscindere appellant ; cum iterum, offringere dicunt, etc.

Virg. 2. Georg. :

..... Et validis terram proscinde juvencis.

Proscissio apud Columellam lib. 2. cap. 13. 17. lib. 6. cap. 2. Salvianus lib. 7 :

Non enim nos ad aratra, aut ad ligones vocat, non ad Scindendas terras, neque ad vineas pastinandas, etc.

Sidonius lib. 1. Epist. 6 :

Si et campum stiva tremente proscindas.

Vide ibi Savaronem. Gregorius Turon. lib. 2. de Mirac. cap. 32 :

Erat enim haud procul a via ager cujusdam divitis campanensis ad quem Scindendum magna multitudo convenerat.