« Sconfigere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 360c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCONFIGERE
SCONFIGERE, vox Italica, Hostes fudere, profligare, Gallice Déconfire. Chronic.
Parmense apud Murator. tom. 9. col. 762 :
Et eo annoJoan. Demussis in Chron. Placent. ad ann. 1373. apud eumdem tom. 16. col. 518 :(1189.)Parmenses Sconfixerunt Cremonam Casalunculi, etc.
Videntes quod gentes eorum erant Sconfictæ, posuerunt se in fugam.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sconfligere, Scunfligere, Eadem notione. Johan. de Bazano in Chron. Mutin. ad ann.
1235. apud eumd. Murator. tom. 15. col. 560 : Mutinenses et Mediolanenses fuerunt Scunflicti ab Imperatore Frederico.Ibidem col. 569 :
Eodem anno(1307.)populus et exercitus civitatis Mutinæ.... fuerunt debellati et Sconflicti per Bononienses.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sconfittus, Profligatus. Regimina Paduæ ad ann. 1315. apud Murator. tom. 8. col. 429 :
Et dictus dominus Princeps cum suo exercitu succubuit et fuit Sconfittus.