« 1 scorta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 363b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCORTA1
1. SCORTA, Militum præsidium, comitatus, Gall. Escorte. Litteræ Richardi II. Reg.
Angl. ann. 1398. apud Rymer. tom. 8. pag. 48 :
Quin potius, si egeant, eis in eorum agendis, ministrare dignemini consilium, auxilium, et favorem ac Scortam, salvumque et securum conductum, per passus, loca, etc.Charta ann. 1440. ex Bibl. reg. :
Sibique de Salvis conductibus, guidis, Scortis, et aliis necessariis, si petierit, moderatis sumptibus benevole providere(velint.) Charta Caroli VII. Reg. Franc. ann. 1450. tom. 7. Spicil. Acher. :
Providentes sibi sumptibus eorum moderatis de salvo conductu, Scorta, hospitiis, victualiis, etc.Rolandini Patav. Chron. apud Murator. tom. 8. col. 242 :
Data est ei Scorta et commeatus, donec ipse cum tota sua gente, cum armis et rebus suis securus ivit quo voluit.Chron. Petri Azarii apud eumdem tom. 16. col. 393 :
Cogitavit dare Scortam cum victualibus.Adde tom. 19. ejusd. col. 767. Bullar. Carmelit. part. 2. pag. 401. col. 2. Marten. tom. 2. Ampl. Collect. col. 1546. etc. Vide Scortum 1.
P. , 1766.
Scortam Facere, Italis, Far la Scorta, Ducere, præsidium præstare, Gall. Escorter.
Charta ann. 1370. apud Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi col. 536 :
Promiserunt quoque præfati milites et scutiferi..... facere suprascriptas monstras, Scortas et cavalcatas ac custodias.