1. SCRIPPUM, Pera, sacculus, in quo, quæ ad victum necessaria erant, recondebant peregrini, Anglis Scrip, quomodo Chaucerus de peregrinorum ad S. Thomam Cantuariensem peris :

In Scrippe he bares both bread an leeks.

Id est, In pera porros cum pane ferebat. Capitulare Metense ann. 757. cap. 6 :

Nec propter Scrippa sua ullo peregrino calumniam faciatis.

Capitul. Carol. M. lib. 5. cap. 11. Synodus sub Pipino Rege cap. 26 :

Et de peregrinis similiter constituimus, ut quando propter Deum ad Romam, vel alicubi vadunt, sic ordinamus ut ipsos per nullam occasionem ad pontes, vel exclusas, aut navigatio detineatis nec propter Scrippa sua, etc.

Ubi Scirpa edidit Baluzius : quomodo etiam legendum suspicatur Sirmondus ; Scrippa enim forte per metathesim litteræ unius scriptum fuit pro Scirppa, quæ erant cophini seu corbes ex scirpo factæ, quas gestabant viatores ad sarcinas reponendas. Pertz. Leg. tom. 1. pag. 31. lin. 22. nec propter Schirpam suam, in aliis cod. schrippam et scirpa. Vide Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 6. col. 541. voce Scherbe, Pera. Hinc Gall. Echarpe.