« »
 
[]« Scultetus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 376a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCULTETUS
SCULTETUS, vox ejusdem originis ac Sculdais, Prætor, Præfectus, Ballivus, Judex oppidi. Browerus lib. 12. Annal. Trevir. pag. 670. 1. edit. :
Scultetus, Prætor, judex, ex Theudisco Scholtaiss.
Goldastus :
Scultetus, scultes, quasi Schulthersc, qui Latinis Prætor.
Præfecti nomine non semel donatur in Speculo Saxonico lib. 3. art. 52. § 5 :
Judex absque Præfecto, id est Sculteto legitimum judicium habere non potest, etc.
Art. 64. § 12 :
Sculteto seu Præfecto, etc.
§ 12 :
Sculteta, qui et Præfectus Rusticorum dicitur.
Germ. Scultheite. Adde Chronicon Senoniense lib. 4. cap. 6. Baillivus nuncupatur apud Ægidium de Roya :
Fernandus dedit Brugensibus privilegium, quod Ballivus vel Scultetus possit esse de non natis in ea villa.
A Ballivo distinguitur in Charta ann. 1298. apud Miræum tom. 2. pag. 876 :
Præcipientes universis Bailivis, Scultetis, etc.
Villicus vocatur in Charta ann. 1307. apud eumdem in Donat. Belgic. cap. 113 :
Insuper Villicus noster, qui Scultetus vocatur, habet instituere Scabinos, etc.
Judiciis præsidere solitum docet Speculum Saxonicum lib. 1. art. 59. § 6 :
Non poterit ullus Comes, qui sub regali banno cognoscit, legitimum habere sine suo Sculteto judicium cui ante omnia seipsum debet præbere judicandum.
Ita Wichbild Magdeburgense art. 10. et Jus Feudale Saxonum cap. 36. § 2. Charta ann. 1212. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. MSS. pag. 26 :
Dictus Scultetus in præfata villa ter in anno solemniter judicio præsidebit, cui assidebit nuntius ipsius ecclesiæ, qui Burmeister vulgariter nuncupatur. Judex qui vulgo Scultetus dicitur,
in Charta Conradi Imp. ann. 1140. apud Miræum tom. 1. pag. 688. Charta Johannis III. Lothar. Ducis ann. 1333. ibid. pag. 218 :
Dominus de Diest, vel suus Scultetus.... post ipsum talem vel tales, delinquentem vel delinquentes corrigere possint, et emendam recipere ab eodem vel ab eisdem, per monitionem factam a domino de Diest vel suo Sculteto.
Occurrit præterea hæc vox in Charta Caroli M. in Monumentis Paderbornensibus pag. 325. apud Conradum de Fabaria de Casibus S. Galli cap. 17. in Chronico Episcopor. Mindens. pag. 747. apud Goldastum tom. 1. Constit. Imper. pag. 323. etc. Vide Gryphiandrum de Weichbildis Saxonicis cap. 64. Haltaus. Glossar. German. col. 1657. voce Sculdheiss, et sqq.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Scoltetus, ut Scultetus, in Charta ann. 1248. apud Miræum tom. 2. pag. 1324, col. 2 :
Statutam a nobis talliam et [] non ultra, sine augmento aliquo, non obstante contradictione Scoltetorum persolvere teneantur.
Vide Scoltetus.
Scultetia, Præfectura, dignitas vel officium Sculteti. Jus feudale Saxonum cap. 41 :
Feudum in villa ad Scultetiam collatum hæredat scultetus in suum filium, quamvis careat scuto bellico.
Speculum Saxonic. lib. 3. art. 52. § 3 :
Imperator confert..... Comitibus præfecturas, id est, Scultetias, quæ ipsi etiam ulterius conferre possunt.
Charta Bolkonis Ducis Silesiæ ann. 1360. apud Ludewig. tom. 6. Reliq. MSS. pag. 403 :
Sculteciam seu advocatiam judiciumque supremum et infimum... habemus, etc.