« »
 
[]« Schuma » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 353b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCHUMA
SCHUMA, Spuma, Ital. Schiuma, Gall. Ecume. Mirac. B. Simonis Eremit. tom. 2. April. pag. 820 :
Dixit quod erat infirmus mali caduci, et sæpe stabat stupefactus cum Schuma magna ad os.