« »
 
[]« Scurare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 376c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCURARE
SCURARE, Purgare, sordes abluere, Gall. Curer, Ecurer. Charta ann. 1192. inter Consuetud. Tolos. MSS. ex Bibl. D. de Crozat fol. 29. v° :
Ipsum pratum et gravaria... erant publica... causa Scurandi et lavandi et candidandi.
Statuta Montis Regal. fol. 208 :
Et teneatur quilibet in directo suæ possessionis tenere fossatum Communis Scuratum.
Adde Statuta Astens. collat. 11. cap. 78. fol. 33. v°. Vide Curare 3.