SCUTATUS, Armiger, scuto instructus. Gloss. Lat. Gr. : Scutatus, ἀσπιδιώτης. Apud Donatum ad 1. Æneid.

Scutati, armati

, sunt. Ammianus lib. 31 :

Punito Scutato proditore, qui festinare Principem ad Illyricum barbaris indicarat.

Charta Eberardi Archiep. Trevir. ann. 1052. apud Brower. lib. 11. Annal. Trevir. pag. 655. 1. edit :

Episcopo Treviricæ sedis servitium faciat, scilicet 40. Scutatos ex ista parte Alpium.... mittat.

Charta ann. 1135. apud Calmet. inter Probat. tom. 2. Hist. Lothar. col. 304 :

Præterea si in villam cum sex Scutatis venerit, thelonearii ter in anno servient ei.

Σϰουτάτος, apud Leonem in Tact. c. 14. § 64. Obiter moneo, qui σϰουταράτοι dicuntur Constantino in Tacticis, ϰονταράτους appellari ab eodem Leone c. 12. § 117. et alibi.