« »
 
[]« 1 secretum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 388a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SECRETUM1
1. SECRETUM, Ugutioni :
Locus, ubi dantur, vel servantur secreta :
præsertim ita appellatum Secretarium, seu locus, in quo judices jus dicturi, vel alii de rebus seriis deliberaturi, consident. Judiciale Secretum, apud Ammianum lib. 15. Codex Canonum Ecclesiæ Africanæ cap. 97 :
Εἰς τὰ σήϰρητα τῶν διϰαστηρίων ἱστάναι. Ingredi judicum Secretaria.
Constitutio 2. in Appendice Codic. Theodos. :
Sit hujusmodi personis tenore hujus legis inlicitum sacra nostra adire Secreta, et impetrare rescripta.
Adde Constit. 15. Synodus Lateran. sub Martino PP. :
Præ foribus astat venerabilis Secreti [] vestri Stephanus Episcopus Dorensis.
Sexta Synodus acta dicitur ἐν τῷ σεϰρέτῳ τοῦ θείου παλατίου, τῷ οὕτω λεγομένῳ Τρούλλῳ. Acta Constantinopoli sub Flaviano Patriarc. act. 1 :
ἐν τῷ σηϰρήτῳ τσῦ ἐπισϰοπείου.
Vide Secretarium 1. et Gloss. med. Græcit. in Σέϰρετον.
P. Carpentier, 1766.
Lieu Secretére, eadem acceptione, in Lit. ann. 1373. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. 679. art. 3 :
Tous les eschevins, conseilliers et pairs s'en vont oudit eschevinage en leur lieu Secretére ; et illecques assis ainsi que les siéges le portent, etc.
Secreta Cœlestia, Ecclesiæ. Constit. 11. in Append. Cod. Theod. :
Quippe illius usurpationis contumelia depellenda est, ne prædia usibus cœlestium Secretorum dicata, sordidorum munerum fasce vexentur.
Eadem pene verba habent Capitulare 2. Caroli M. incerti anni cap. 4. Additio 3. Capitul. cap. 339. Urbanus I. PP. in Epist. in Decret. 17. q. 2. et in Concilio Moguntiacensi ann. 888. cap. 11.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Secretum Poli, Eadem notione. Inventio corporis S. Baudelii inter Instr. tom. 6. Gall. Christ. novæ edit. col. 169 :
Episcopi autem pro inventione tanti thesauri hactenus occulti magnis vocibus hymnum
Te Deum laudamus
intonantibus,..... pulsatur laudibus poli Secretum, etc
.
Secretum Missæ, Diptychon, seu tabella continens Canonem Ecclesiæ, in Decretis Concilii Eboracensis ann. 1195. cap. 2.
P. Carpentier, 1766.
Secret appellatur pars Missæ, quæ Secreta dicitur, ut videre est in hac voce, in Lit. remiss. ann. 1349. ex Reg. 78. Chartoph. reg. ch. 247 :
Lequel curé ou chappellain estoit au Secret de sa messe.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Secretum Naturæ, Exoneratio alvi, vel ipsa latrina. Leges Palat. Jacobi II. Reg. Majoric. inter Acta SS. tom. 3. Jun. pag. xxviii :
Prope nos ad pedes lecti nostri jacere ac in Secretis naturæ nobis assistere ut incumbet.
Vide Secessus.